Stal nierdzewna 410 jest złożona z węgla, manganu, krzemu, fosforu, siarki, niklu i, co najważniejsze dla 410, chromu. Ich procentowa zawartość w metalu jest następująca: 0,15%, 1%, 1%, 0,04%, 0,03%, 0,75% i odpowiednio od 11,5% do 13,5%. Resztę stanowi żelazo.
Typowe zastosowania:
Sztućce (np. ostrza noży)
Elementy zaworów
Części pomp
Elementy złączne
Części turbin parowych i gazowych
Naczynia kuchenne
Instrumenty dentystyczne i chirurgiczne
Proces obróbki cieplnej:
Wyżarzanie: 815–900°C, a następnie powolne chłodzenie w piecu
Hartowanie: 925–1010°C, a następnie chłodzenie w oleju lub powietrzu
Odpuszczanie: 150–370°C, w zależności od wymaganego balansu twardości/wytrzymałości
Ograniczenia:
Mniej odporna na korozję niż austenityczne stale nierdzewne (jak 304 lub 316)
Może stać się krucha, jeśli nie zostanie odpowiednio odpuszczona po hartowaniu
Podatna na tworzenie się zgorzeli i utlenianie w wysokich temperaturach